Wat je moet weten over
Een miskraam
Een miskraam is het spontane verlies van een zwangerschap in de eerste 20 weken. Het kindje is gestopt met groeien en is er geen hartslag (meer). Ongeveer 1 op de 10 zwangerschappen eindigt in een miskraam.
Hoe ontstaat een miskraam?
Een miskraam ontstaat meestal door een afwijking in de ontwikkeling van het kindje of de placenta. Een miskraam wordt bijna nooit veroorzaakt door een erfelijke afwijking bij de ouders. Je kan een miskraam niet tegenhouden.
Hoe herken je een miskraam?
Bij een miskraam stoot het lichaam de zwangerschap af. Dit gaat gepaard met bloedverlies uit je vagina en buikkrampen. Het bloedverlies kan licht beginnen en langzaam toenemen. Soms komt een miskraam juist in één keer op gang.
Bij een miskraam heb je helderrood bloedverlies, vaak méér dan je gewend bent van een menstruatie. Je kan ook stolsels of weefselresten zien.
Het kan ook zijn dat je geen of weinig bloedverlies hebt gehad, maar er onverwachts geen kloppend hartje te zien is op de echo. Soms blijk je minder ver zwanger te zijn dan je dacht en maken we 10 dagen later opnieuw een echo. Als dan nog geen hartactie zichtbaar is, wat we wel hadden verwacht, betekent het helaas dat je een miskraam hebt.
Een zwangerschapstest is geen betrouwbare manier om een miskraam vast te stellen. De zwangerschapshormonen blijven na een miskraam nog enkele weken in je lichaam.
Verwerking van een miskraam
Tips voor verwerking
- Het kan helpend zijn voor je emotioneel herstel om bewust afscheid te nemen van de zwangerschap en het kindje, juist al vóórdat het geboren is of de miskraam al voorbij is. Je kunt bijvoorbeeld een brief schrijven aan je kindje of opschrijven hoe jij dit ervaart.
- Je kunt het kindje begraven.
- Verzamel spulletjes die je herinneren aan het kindje dat er zo kort was. Denk aan een zwangerschapstest, een echofoto, de eerste sokjes die je kreeg. Je kunt het neerzetten op een mooi plekje in huis met een brandend kaarsje zo lang als voor jou prettig is.
- De verwerking van een miskraam verloopt vaak anders bij de vrouw die zwanger was dan bij haar partner. Tips voor jou en je partner:
- Je hoeft het niet op dezelfde manier te verwerken.
- Het tempo van verwerking kan ook anders zijn.
- Huilen mag, maar hoeft niet. Dit betekent niet of het iemand wel of niet raakt.
- Respecteer elkaars verschillen.
- Wees duidelijk naar elkaar wat je nodig hebt en ga er niet van uit dat de ander dit precies aanvoelt.
- Praat met elkaar.
- Gun elkaar tijd.
Opvangen van het kindje
Toilet – Wil je het kindje bekijken? Hang dan een vergiet in je toilet, zodat je het vruchtje kunt opvangen.
Watermethode – Je kunt het vruchtje in een bakje met koud water leggen. Zo ontvouwt het zich weer naar de vorm (en kleur) die het had in je baarmoeder.
Foto – Een foto van het kindje kan een mooi aandenken zijn. Misschien voelt het op het moment niet zo. Maak hem gerust en kijk er pas naar als je hier behoefte aan hebt, of als je het wilt delen met dierbaren.
Als je het fijn vindt, kun je het vruchtje begraven.
Registreren – Indien gewenst kun je het kindje laten bijschrijven in het Persoonsregister van de gemeente. Vraag aan ons een verklaring.
Een volgende zwangerschap
Na een miskraam kun je direct proberen opnieuw zwanger te worden en hoeft niet op een volgende menstruatie te wachten. Start met het slikken van foliumzuur of ga hiermee door.
Het is goed om te weten dat de kans op nóg een miskraam niet verhoogd is als je eerder één miskraam hebt gehad.
Als je twee of meer miskramen hebt gehad, kan je onderzoek laten doen naar de oorzaak. Neem hiervoor contact op met ons of je huisarts.